Kun jij volmondig ja zeggen tegen je liefde, je baan, je droom? Of zeg jij ja en hoor je in je achterhoofd een stemmetje die je al stiekem naar beneden haalt? Denk je al ergens dat het toch gaat niet gaat lukken.
Heb je misschien gedachten die zorgen dat je al met een been buiten staat? Misschien omdat je ergens bang bent voor falen, niet weet of je het wel kunt. Of omdat je geleerd hebt te wantrouwen. Er elke keer maar weer rekening mee houdt dat de ander je pijn kan doen.
Ik kende dat zelf zo goed. Volmondig ja zeggen en met een been al buiten staan. Ik kon genoeg redenen bedenken die hout sneden om er niet met twee benen in te hoeven staan. Wantrouwen speelde een grote rol. Vertrouwen van de ander. De ander vertrouwen is eigenlijk jezelf vertrouwen. Jezelf vertrouwen kun je leren. Zodat je in vrijheid kunt leven.
Wil jij dat ook? vrij zijn?